Browsing by Author "ARAL, Neriman (Tez Danışmanı)"
Now showing 1 - 8 of 8
Results Per Page
Sort Options
Item ALTI YAŞ GRUBUNDAKİ ÇOCUKLARIN ÖZSAYGI DÜZEYLERİ İLE ANNE EMPATİK BECERİLERİNİN İNCELENMESİ(ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ EV EKONOMİSİ ( ÇOCUK GELİŞİMİ VE EĞİTİMİ ) ANABİLİM DALI) SARIYÜCE KÖRÜKÇÜ, Özlem (Yazar); ARAL, Neriman (Tez Danışmanı)Altı yaş grubundaki çocukların özsaygı düzeyleri ile anne empatik becerilerinin incelendiği bu araştırmada; okul öncesi dönemdeki çocukların özsaygı düzeylerinin belirlenmesi, çocukların annelerinin empatik becerilerinin saptanması, çocukların özsaygı düzeylerinin ve annelerin empatik becerilerinin bazı değişkenlere göre farklılık yaratıp yaratmadığının incelenmesi ve annelerin empatik becerileri ile çocukların özsaygı düzeyleri arasında ilişki olup olmadığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya, Ankara'da devlet üniversiteleri anaokullarına devam eden, altı yaş grubunda olan gönüllü olarak araştırmaya katılan 115 çocuk ve annesi dahil edilmiştir. Araştırmada, 'Genel Bilgi Formu', 'Cassidy Kukla Görüşme Formu' ve 'Empatik Beceri Ölçeği-B Formu ' kullanılmıştır. Elde edilen veriler t-testi ve varyans analizi kullanılarak değerlendirilmiştir. Guruplar arasında farklılığın anlamlı çıkması durumunda farklılığın hangi gruptan kaynaklandığını belirlemek için Scheffe Çoklu Karşılaştırma Testi kullanılmıştır. Farklı empatik beceri düzeyine (düşük, orta, yüksek) sahip annelerin çocuklarının özsaygı düzeyleri açısından anlamlı farklılık gösterip göstermediği tek yönlü varyans analizi ile test edilmiştir. Sonuç olarak; çocuğun cinsiyetinin özsaygı düzeyleri üzerinde anlamlı bir farklılık yarattığı (p0.05).Araştırmada elde edilen sonuçlar doğrultusunda öneriler getirilmiştir.Item Boşanma sürecinde olan ailelerdeki çocukların aile algılarının ve sorunlarının resimler aracılığı ile incelenmesi(Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Ev Ekonomisi (Çocuk Gelişimi ve Eğitimi) Anabilim Dalı) SAĞLAM, Mehmet (Yazar); ARAL, Neriman (Tez Danışmanı)Bu çalışma, anne-babası boşanma sürecinde olan ve ailesi ile birlikte yaşayan ilköğretim düzeyindeki çocukların aile algılarının ve sorunlarının resimler aracılığı ile belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya Ankara 9. Aile Mahkemesinde boşanma/velayet davaları devam edip, halen boşanma sürecinde olan ailelerin 7–14 yaş grubundaki 45 çocuk ile aynı yaşta aileleri ile birlikte yaşayan 45 çocuk olmak üzere toplam 90 çocuk dahil edilmiştir. Araştırmada, boşanma sürecinde olan aileler ve çocukları ile birlikte yaşayan aileler ve çocuklarının bilgilerini belirleyebilmek amacıyla “Çocuk Bilgi Formu(ÇBF)” ve “Aile Bilgi Formu(ABF)” çocukların duygularını ve içinde bulundukları durumu daha iyi anlamak için “Aile Çiz Testi(AÇT)”, “Bir İnsan Çiz Testi(BİÇT)” ve “Bir İnsan Çiz Testi Soruları(BİÇTS)” kullanılmıştır. Veriler betimleyici tanımlamalar ve X2 Testi kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda ailesi boşanma sürecinde olan çocuklar ile ailesiyle birlikte yaşayan çocuklar arasında; resim öğelerinin çizimi, çizilen resmin cinsiyeti, çizilen resimde burnun, ağzın, çenenin durumları ve çizilen resimdeki elbiselerin düğmeleri, resimdeki kişi ne yapıyor?, resimdeki kişi kiminle yaşıyor?, resimdeki kişinin aklında ne var?, resimdeki kişinin en iyi özelliği, resimdeki kişinin en kötü özelliği, resimdeki kişinin en çok istediği şey, resimdeki kişinin anne-baba ilişkisi nasıl?, resimdeki kişiye benzemek ister misin? soruları ve kendine en yakın çizdiği kişi, çizilmeyen kişi ve çizilen resimdeki belirgin renk açısından elde edilen farkın istatistiksel olarak anlamlı(p<0.05) olduğu saptanmıştır.Item Cassidy Kukla Görüşme Formunun beş altı yaş çocuklarına uyarlanması ve özsaygı düzeylerinin incelenmesi(Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Ev Ekonomisi Anabilim Dalı) ARAL, Neriman (Tez Danışmanı); DİKİCİ, Ayperi (Yazar)Bu araştırma, Cassidy (1988) Kukla Görüşme Formu'nun beş-altı yaş çocuklarına uyarlanması ve özsaygı düzeylerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma; alt, orta ve üst sosyo-ekonomik düzeyde bulunan ilköğretim okullarının anasınıflarına devam eden 150 çocuk üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada çocuk ve ailesi hakkında bazı bilgileri içeren "Kişisel Bilgi Formu" ve çocukların özsaygı düzeylerini belirlemek için "Cassidy (1988) Kukla Görüşme Formu", uyarlanarak kullanılmıştır. Deneklerin özsaygı düzeylerinde sosyo-ekonomik düzey, cinsiyet, yaş ve bazı demografik özelliklerin etkisini saptayabilmek için varyans analizi yapılmıştır. Yapılan varyans analizi sonucunda; ailede ilk çocuk olmanın çocukların özsaygı düzeyleri üzerinde anlamlı bir farklılık yarattığı saptanırken, sosyo-ekonomik düzey, cinsiyet, yaş, kardeş sayısı, anne ve babanın yaşı, anne ve babanın eğitim durumu, annenin çalışıp çalışmama durumu, babanın mesleği, çocukların bakımını üstlenen kişilerin önemli bir farklılık oluşturmadığı belirlenmiştir. Abstract The purpose of this study is adaptation of Cassidy (1988) puppet interview form to five and six years old child and investigation of their self esteem level. The study was carried out on 150 five and six years old child from low, middle and high socio-economical level attending to primary school. In the study "Personal Inventory Form" that includes some information about 'the subjects and their parents and Cassidy (1988) Puppet Interview Form were used. Variance Analysis was used to estimate the effects of socio economic level, sex, age and some demographic properties on subjects self-esteem level. Variances Analyses showed that: Only the first child effected self-esteem of the subjects. It was also found that; the effect of socio-economic level, sex, age, number of sibling, parents' age, parents' education level, whether mother work or not, father's job, on subjects' self-esteem were statistically not significant.Item ENTEGRE EĞİTİME KATILAN VE KATILMAYAN ENGELLİ ÇOCUKLARIN ANNELERİNİN DEPRESYON VE UMUTSUZLUK DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ(ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ EV EKONOMİSİ (ÇOCUK GELİŞİMİ VE EĞİTİMİ) ANABİLİM DALI) CEYLAN, Remziye (Yazar); ARAL, Neriman (Tez Danışmanı)Bu çalışma, entegre eğitime katılan ve katılmayan beş-yedi yaş arasında engelli çocuğu olan annelerin depresyon ve umutsuzluk düzeylerini belirlemek ve bazı değişkenlere göre depresyon ve umutsuzluk düzeylerinin değişip değişmediğini incelemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmaya Ankara il merkezindeki Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı ilköğretim okullarının bünyesinde bulunan anasınıflarına devam eden engelli çocuğu olan 59 anne ile, karşılaştırma grubu olarak Milli Eğitim Bakanlığına bağlı özel eğitim okullarına devam eden benzer yaş ve özellikte engelli çocuğu olan 67 anne olmak üzere toplam 126 anne dahil edilmiştir. Araştırmada, 'Beck Depresyon Ölçeği', 'Beck Umutsuzluk Ölçeği' ve 'Genel Bilgi Formu' kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan veri toplama araçları, annelerle yüz yüze görüşülerek araştırmacı tarafından doldurulmuştur. Elde edilen verilerin analizinde t-testi, Mann Whitney U-testi ve Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda çocukları entegre eğitime katılmayan annelerin depresyon ve umutsuzluk düzeylerinin, çocuğu entegre eğitime katılan annelerin depresyon ve umutsuzluk düzeylerine göre daha yüksek olduğu bulunmuştur.Çocuğun cinsiyetine, çocuğun engel nedenine, eşin öğrenim durumuna, ailede başka engelli birey olma durumuna, çocuğa yeterli zaman ayırma durumuna, çocuğun engelini öğrenme şekline göre çocuğu entegre eğitime katılmayan annelerin depresyon düzeyleri arasında anlamlı fark olduğu saptanmıştır (p<.05). Ayrıca çocuğu entegre eğitime katılmayan annelerin çocuğun engel nedenine, eşin öğrenim durumuna, ailede başka engelli olma durumuna göre umutsuzluk düzeylerinde anlamlı fark olduğu belirlenmiştir (p<.05). Elde edilen sonuçlar doğrultusunda entegre eğitimin annelerin bulundukları ortama uyum sağlamalarında, kendilerine yönelik duygu, düşünce, algı ve beklentilerinde, gelecek için umutlarına olumlu yönde katkı sağlamada etkili olabileceği söylenebilir.Item İLKÖĞRETİM DÖRT VE BEŞİNCİ SINIFA DEVAM EDEN, ANNE-BABASI İLE YAŞAYAN VE BABA YOKSUNU OLAN ÇOCUKLARIN KAYGI DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ(ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ EV EKONOMİSİ (ÇOCUK GELİŞİMİ) ANABİLİM DALI) ÖZDAL, Funda (Yazar); ARAL, Neriman (Tez Danışmanı)Araştırmada anne-babası ile yaşayan ve baba yoksunu olan çocukların kaygı düzeylerini belirlemek ve bazı değişkenlerin kaygı düzeyi üzerinde farklılık yaratıp yaratmadığını incelemek amaçlanmıştır. Araştırmaya alt, orta ve üst sosyoekonomik düzeydeki ilköğretim okullarının dördüncü ve beşinci sınıflarına devam eden çocuklar dahil edilmiştir. Her sosyoekonomik düzeyden baba yoksunu olan 50, anne-babasıyla yaşayan 50 çocuk araştırmaya dahil edilerek örneklem 300 çocuktan oluşmuştur. Araştırmaya dahil edilen çocuklara \"Genel Bilgi Formu\" ile \"Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanteri\" uygulanmıştır. Yapılan analiz sonucunda, baba yoksunu olan çocukların sosyoekonomik düzey, yaş, cinsiyet, kardeş sayısı, doğum sırası, anne ve babanın öğrenim düzeyi gibi değişkenler açısından durumluk ve sürekli kaygıları anne-babasıyla yaşayan çocuklarınkinden yüksek olduğu saptanmıştır. Ayrıca yaşın durumluk kaygı puan ortalamaları üzerinde; doğum sırasının, annenin ve babanın öğrenim düzeyinin durumluk ve sürekli kaygı puan ortalamaları üzerinde; kardeş sayısının, baba yoksunluğunun nedeninin sürekli kaygı puan ortalamaları üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığa neden olduğu araştırmanın önemli bulguları arasındadır. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda anne-babalara çocuklarının yaşayacağı kaygı halini iyi gözlemlemeleri ve doğru şekilde müdahale etmeye çalışmaları, çocuklarına destek olmaları, onlara sakin ve güvenli bir ortam sunmaları, yaşına göre gerekli sorumlulukları vererek yeteneklerinin ve özgüvenlerinin gelişmesini sağlamaları önerilmiştir.Item Yaratıcı drama eğitimi alan ve almayan ergenlerin yaratıcılıklarının bazı değişkenlere göre incelenmesi(Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Ev Ekonomisi Anabilim Dalı) TULGAY, Burçak (Yazar); ARAL, Neriman (Tez Danışmanı)Bu araştırma, yaratıcı drama eğitimi alan ve almayan ergenlerin yaratıcılıklarının saptanması ve yaş, cinsiyet, kardeş sayısı, doğum sırası, anne- baba yaşı, anne-baba öğrenim durumu, anne-baba mesleği, yaratıcı drama eğitimi alma süresi gibi değişkenlerin ergenlerin yaratıcılık düzeyleri üzerinde etkilerinin incelenmesi amacıyla planlanmıştır. Araştırma, Devlet Tiyatroları Opera ve Balesi Çalışanları Yardımlaşma Vakfi'na (TOBAV) devam eden 50 ergen ile Mehmet Akif Ersoy Orta Okulu ve Aydınlıkevler Lisesi'ne devam eden 50 ergen olmak üzere toplam 100 ergen üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada, ergenler ve ebeveynler hakkında genel bilgileri toplayabilmek amacıyla "Aile Bilgi Formu", ergenlerin yaratıcılık düzeylerini belirleyebilmek amacıyla da "Torrance Yaratıcı Düşünme Testi Şekil Formu A" kullanılmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel değerlendirmesinde varyans analizi testlerinin yanısıra farklılığın hangi değişkenden kaynaklandığını saptayabilmek için Duncan testi kullanılmıştır. Yapılan istatistiksel değerlendirmeler sonucunda; yaş değişkeninin ergenlerin yaratıcılık düzeyleri üzerinde anlamlı bir farklılığa neden olduğu bulunurken (P<0.01) yaratıcı drama eğitimi alıp almama durumunun ve yaratıcı drama * yaş interaksiyonunun önemli bir farklılığa yol açmadığı (P>0.05) saptanmıştır. Cinsiyet ve yaratıcı drama cinsiyet interaksiyonunun yaratıcılığın orjinallik boyutu üzerinde anlamlı bir farklılığa neden olduğu (P<0.05), yaratıcı drama eğitimi almanm yaratıcılığın tüm boyutlarından, cinsiyet ve yaratıcı drama * cinsiyet interaksiyonunun ise akıcılık, esneklik, detaylara girme boyutlarmda herhangi bir farklılığa yol açmadığı, saptanmıştır (P>0.05). Araştırmaya dahil edilen ergenlerin kardeş sayılarının ve doğum sıralarının da yaratıcılık boyutları açısından anlamlı bir farklılık yaratmadığı görülmektedir. Araştırmaya dahil edilen ergenlerin anne ve baba yaşları incelendiğinde; anne yaşının yaratıcılığın akıcılık, esneklik, detaylara girme boyutunda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yarattığı (P<0.01), yaratıcı drama eğitimi alıp almama * baba yaşı interaksiyonunun yaratıcılığın orjinallik boyutunda istatiksel olarak anlamlı bir farklılığa neden olduğu (P<0.01) saptanmıştır. m Anne mesleği değişkeninin yaratıcılığın akıcılık, esneklik, orjinallik ve detaylara girme boyutlarında anlamlı bir farklılık yarattığı (P<0.01) buna karşılık baba mesleği değişkeninin ise yaratıcılığın boyutlarında önemli bir farklılık yaratmadığı saptanmıştır (P>0.05). Anne-baba öğrenim durumunun yaratıcılık boyutlarında önemli bir farklılık yaratmadığı da saptamıştır. Yaratıcı drama eğitimi alma süresinin ise yaratıcılık boyutları açısından anlamlı bir farklılık yarattığı (P<0.01) bulunmuştur. Abstract This research was carried out to determine the effects of variables such as age sex, birth order, number of the siblings, education and occupation of the parents on creativity levels of adolescents and also to determine the creativity of the adolescents getting or not getting creative drama trainning. Study covered total 100 adolescents 50 of which attending Aydmhkevler High school, Mehmet Akif Middle school and SO of which attending TOBAV (State Theatre Opera and Bale Employees Cooperation) "Family Inventory Form" and "Torrance Creative Thinking Test Type A Form" were used for collecting general information about adolescents and their parents and subjects's creativity levels. Variance analyze test and Duncan test were used for statistical evaluations and difference-causing variable determinations. Research findings indicated that age variable was significantly effective on the creativity levels of adolescents (P<0.01) while getting or not getting creative drama training and the interaction of age x creative drama variables were not (P<0.05) While the sex and creative drama x sex interaction caused significant difference on only the originality dimension of creativity (P<0.05), getting creative drama education was not cause significant difference on all dimensions of creativity (P>0.05). Number of the siblings and birth order were not significantly effective on dimensions of creativity - Mother's age has significant effects on fluency, flexibility and elaboration dimensions of creativity (P<0.01) while father's age x getting or not getting creative drama interaction has significant effect on the originality dimension of creativity (P<0.01). Occupation of mother caused signifant difference on all dimensions of creativity (P<0.01), but occupation of father's effect (P>0.05), and education of the parents's effect were not found to be statistically meaningfull. Duration of getting creative drama education was significantly effective on fluency, flexibity, elaboration and originalty dimensions of creativity (PO.01).Item Yaratıcı rahatlama çalışmalarının anaokuluna devam eden çocukların benlik kavramı ve motor yaratıcılığına etkisinin incelenmesi(Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Ev Ekonomisi (Çocuk Gelişimi ve Eğitimi) Anabilim Dalı) ARAL, Neriman (Tez Danışmanı); KARACA, Nezahat Hamiden (Yazar)Bu araştırma, anaokuluna devam eden çocukların ilgi ve ihtiyaçlarına uygun yaratıcı rahatlama eğitim programının geliştirilmesi ve benlik kavramı ve motor yaratıcılık becerilerinde yaratıcı rahatlama eğitiminin etkili olup olmadığının incelenmesi amacıyla yapılmıştır.Araştırmaya, 2014-2015 öğrenim yılında Afyonkarahisar il merkezinde Milli EğitimBakanlığı’na bağlı bağımsız anaokullarının bünyesinde yer alan, normal gelişim gösteren, anne ve babaları sağ ve öz olan çocuklar dahil edilmiştir. Araştırma basit tesadüfi örnekleme yoluyla seçilen ikibağımsız anaokulunda gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya dahil edilenokullardan biri deney, diğeri kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Araştırma ön test-sontest-kalıcılık testi kontrol gruplu deneysel desende gerçekleştirilmiştir. Deney grubunaanaokuluna devam eden 24 çocuk, kontrol grubuna da anaokuluna devam eden22 çocukdahil edilmiştir. Deney grubundaki çocuklara okul öncesi eğitim programlarına ekolarak on hafta süreyle haftada iki kez Yaratıcı Rahatlama Eğitim Programıuygulanmıştır. Kontrol grubundaki çocuklar ise okullarında uygulanan okul öncesieğitim programına devam etmişlerdir. Araştırmada “Genel Bilgi Formu”, çocukların benlik kavramlarını değerlendirmek amacıyla Villa ve Auzmendi (1992) tarafından beş-altı yaş çocukları için geliştirilmiş olan Çocuğun Benlik Kavramını Algılaması (Perception of child self-concept-PCSC) ile motor yaratıcılığının değerlendirilmesi için Torrance (1981) tarafından üç-sekiz yaş çocukları için geliştirilmiş olan Eylem ve Harekette Yaratıcı Düşünme Testi (Thinking creatively in action and movement test- TCAM) kullanılmıştır. Verilerin analizinde, Mann-Whitney U Testi, Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi, Friedman Testi, Yinelenen Ölçümlerde Anova Testi ve Çoklu Karşılaştırma Testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, deney ve kontrol grubundaki çocukların benlik kavramı ve motor yaratıcılık puanları arasında anlamlı bir farklılık olduğu (p<.01), deney grubundaki çocukların benlik kavramı ve motor yaratıcılık son test ve kalıcılık testi puanları arasındaki farkın anlamlı olmadığı, ayrıca Yaratıcı Rahatlama Eğitim Programının çocukların benlik kavramlarını ve motor yaratıcılık düzeylerini geliştirdiği belirlenmiştir (p>.01)AbstractThe aim of this study was to develop a creative relaxation exercises educational programaccording to children’s needs and interests while it was also planned to find out whether this educational program had effect upon children’s self-concept and motor creativity. The study group included children showing normal developmental characteristics and attending to one of the independent preschool institutions located in Afyonkarahisar during 2014-2015 academic year. The study was carried out at two randomly selected independent preschool institutions, which were later assigned as the control and experimental group. The study had a pretest-posttest-retention test experimental study with control group design in its nature. of the study group, 22 children were assigned to experimental group and the same number of students were assigned to the control group. The experimental group children received extra Creative Relaxation Educational Program two sessions per week for a ten – week period as a treatment apart from the regular early childhood education program, which was used alone in the control group. In order to collect data, “Demographic Information Form”, “Perception of Child Self Concept – PCSC” which was developed by Villa and Auzmendi (1992) for 5-6 year olds to identify children’s self-concepts, and “Thinking Creatively in action and Movement Test – TCAM” which was developed by Torrance (1981) for 3-8 year olds to assess children’s motor creativity were used. During the analysis of the data, Mann-Whitney U test, independent samples t-test, Wilcoxon signed rank test, Friedman Test, Repeated Measure Anova and Multiple Comparison Test were used. As a result of the study, a significant difference was found out between control and experimental group children’s self-concept and motor creativity scores (p<.01) while a significiant difference wasn’t found between experimental group children’s self-concept and motor creativity post- test and retentien test, scores. Also it was found that creativity programme enhanced children’s self- concept and stages of creativity (p>.01).Item ZİHİNSEL ENGELLİ ÇOCUKLARIN KARDEŞ İLİŞKİLERİNİN ANNE VE KARDEŞ ALGILARINA GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ(ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ EV EKONOMİSİ ANABİLİM DALI (ÇOCUK GELİŞİMİ VE EĞİTİMİ)) AHMETOĞLU, Emine (Yazar); ARAL, Neriman (Tez Danışmanı)Bu araştırmada normal gelişim gösteren çocukların zihinsel engelli kardeşlerine ilişkin yaşadıkları problemlerin belirlenmesi, bu çocukların engelli kardeşleriyle olan ilişkilerini, hem kendilerinin hem de annelerinin değerlendirmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya Edirne il merkezinde bulunan Trakya Üniversitesi Zihin ve Hareket Özürlü Çocuklar İçin Eğitim, Araştırma ve Uygulama Merkezi'ne kayıtlı, öz anne, baba ve kardeşleriyle birlikte yaşayan 256 zihinsel engelli çocuğun sekiz - on sekiz yaşlar arasındaki normal gelişim gösteren kardeşleri ve anneleri olmak üzere toplam 512 birey dahil edilmiştir. Araştırmada, Taylor (1974) ve Mc Hale et al. (1986) tarafından geliştirilen, Kardeş Problemleri Anketi, Schaeffer-Edgerton (1979) ve Mc Hale et al., (1986) tarafından geliştirilen, Schaeffer Kardeş Davranışı Değerlendirme Ölçeği'nin kardeş ve anne formu ile engelli çocuk ve aile bireyleri hakkındaki bazı genel bilgileri elde etmek amacıyla da araştırmacı tarafından hazırlanan Genel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmaya dahil edilen normal gelişim gösteren kardeşlerin Schaeffer Kardeş Davranışı Değerlendirme Ölçeğinin nazik olma, uzak durma-çekinme, empati, fiziksel saldırganlık boyutlarından aldıkları puan ortalamalarında kardeş ve anne algılamalarına göre anlamlı farklılık olmadığı (p>0.05) bulunurken, birliktelik-ilgili olma boyutunda kardeş ve anne algılamaları arasındaki farklılığın anlamlı olduğu tespit edilmiştir (p<0.01).