Browsing by Author "SEVİN, Kutlu (Tez Danışmanı)"

Now showing 1 - 1 of 1
  • No Thumbnail Available
    Item
    Sıçanlarda dorsal random paternli fleplerde sistemik olarak verilen "dimetiloksalilglisin" in yaşayabilirlik üzerine etkisinin araştırılması
    (Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Anabilim Dalı) OTRAKÇI, Volkan Serdar (Yazar); SEVİN, Kutlu (Tez Danışmanı)
    Amaç: DMOG, HIF-1 alfa sistemi aracılığıyla etki eden pro-anjiogenik bir ajan olarak kabul edilmektedir. Flep cerrahisinde yeni damar oluşumunun önemi düşünüldüğünde DMOG flep kanlanmasının artırılmasına yardımcı olabilecek bir ajan olarak düşünülmelidir. Bu çalışmada sıçan dorsal yarımada fleplerinde DMOG'nin flep yaşayabilirliğine olan etkisi araştırılmıştır. Yöntem: Sıçanlar, her bir grupta 8 hayvan olacak şekilde 2 gruba randomizasyon yöntemi ile ayrıldı. 1. gruba Mcfarlene dorsal yarımada flebi kaldırılıp yerine iade edilmeden 24 saat önce intraperitoneal olarak sadece 1 cc PBS (pH 7,2) intraperitonel yolla enjekte edildi. 2. gruba ise aynı operasyondan 24 saat önce 40 mg/kg dozunda DMOG, 1 cc PBS (pH 7,2) içinde çözülerek intraperitoneal yolla enjekte edildi. Flepler kaldırılmadan önce fleplerin 1/3 proksimal noktalarından lazer Doppler ile kayıt alındı. Flepler yerine iade edildikten hemen sonra ve postoperatif 7. günlerde de aynı noktalardan kayıtlar tekrarlandı ve bu kayıtlar biyositatistiksel olarak karşılaştırıldı. Postoperatif 7. günlerde flepler fotoğraflandı ve hepsinin nekroz alanı / tüm flep yüzdesi planimetrik ölçüm yontemi ile hesaplandı. Daha sonra histopatolojik incelemeler için nekroz ve sağlam doku sınırlarından tam kat biyopsiler alındı ve hayvanlar sakrifiye edildi. Alınan biyopsiler ışık mikroskopu altında PMNL infiltrasyonu, ekstravaze eritrosit miktarı, papiller ve reitküler dermiste ödem ve yeni damar oluşumu açısından incelenip karşılaştırıldı. Bulgular: 2 grup arasında postoperatif 7. gün nekroz alanı oranları karşılaştırıldığında 2. grupta nekroz oranının anlamlı olarak daha az olduğu gözlendi. Laser Doppler ölçümleri karşılaştırıldığında da deney grubundaki sıçanlarda postoperatif 7. gün kan akımlarının kontrol grubundaki sıçanlara oranla operasyon öncelerine göre daha az oranda azaldıkları görüldü. Yapılan histopatolojik incelemelerde dimetiloksalilglisin (DMOG) uygulanılan deney grubunda kontrol grubuna göre PMNL infiltrasyonu, ekstravaze eritrosit miktarı anlamlı olarak düşük, yeni damar oluşumu ise yüksek bulundu. Sonuç: Yapılan bu çalışmada dimetikoksalilglisin, sıçan dorsal yarımada fleplerinde anijiogenezi artırarak ve enflamasyonu azaltarak flep yaşayabilirliğini artırmıştır. Abstract Aim: DMOG is accepted as an pro-angiogenic compound that acts thorough HIF-1 pathway. As we know the importance of anjiogenesis in flap surgery, DMOG should be considered as a compound that can increase anjiogenesis in flaps. In this study we investigate the effect of DMOG on flap viability on randomly patterned rat semi-island flaps. Methods: Rats were divided into 2 groups with 8 rats in each one within randomised pattern. 1 cc of PBS (pH 7,2) alone was injected intraperitoneally 24 hours before the elevation of Mcfarlene dorsal peninsula flap to the rats of group 1. 40 mg/kg DMOG that was dissolved in 1 cc of PBS (pH 7,2) was injected intraperitoneally 24 hours before the elevation of same flaps in group 2. Before the elevation of flaps in both groups, laser Doppler recordings were taken from the proximal 1/3 points of the flaps. Immediately after the elevation of the flaps and on postoperative day 7, inscriptions were repeated from the same points and the results were compared biostatistically. Photographs were taken on preoperative day 7 and the percentage of necrosis area over the total flap area was calculated by planimetric calculation. Finally full thickness biopsies were taken from the margins of viable tissue / necrosis areas from all of the flaps and then animals were sacrified. Biopsies were examined under light microscopy and compared for the PMNL and extravasated erytrocyte counts, edema formation in papillary and reticular dermis and new vessel formations. . Results: After the examination and comparison of both groups in terms of the percentage of necrotic areas, less percantage of necrotic areas were observed in group 2. When we compare the laser Doppler recordings, recordings from the rats in experiment group on postoperative day 7 was less diminished than the experiment group from the preoperative measurements. PMNL and extravasated erythrocyte counts were found to be less abundant whereas new vessel formation were found to be more abundant in histopathologic assessments of the animals in experiment group compared to control group. Conclusion: In this study, DMOG improved flap viability in rat dorsal peninsula flaps by increasing anjiogenesis and decreasing inflamatory reaction.